"Ormanda bir ağaç devrildiğinde etrafta onun sesini işitebilecek kimse yoksa o ağaçtan ses çıkmış mıdır?"
Ağaçların arasında dolanırken ses de benim peşimde; nabzı atan yaprakların titreşimleri belli belirsiz, sanki benim varlığımı fark ettiler. Sessiz orman kokusunda gezinirken içimdeki feryat tetikte… bu bir yanılsama mı? Yoksa hakikat algısı mı?
Başımı kaldırıp hesapsız bir dans edasıyla nazikçe sallanmaya yüz tutan tepe tacını izliyorum.
Ses, kulağın karmaşık yapısından geçerek duyularımıza iletilen titreşim ve sadece sinir merkezimiz sese tepki gösterir. Bir ağacın düşmesi hava titreşimini açığa çıkarır. Eğer onu işitecek kulak yoksa, ses de yoktur. Yaprakların nabzı belli belirsiz titriyor, ben kendi nefesime yaklaşırken ve bir şeyin vuku vurmasını beklerken bedenim neredeyse tir tir titreyecek… Sessiz orman kokusunda gezinirken içimdeki feryat tetikte. Uğultu, mırıltı, çınlama, titreşim… bu bir yanılsama mı? Yoksa hakikat algısı mı?
Ağaçların önünde dururken kendi bedenimin ve çok uzun zamandır içimde tınlayan o garip seslerin daha da farkına varıyorum.
Juan delGado
İstanbul, Ocak 2023
Türkçeleştiren: Kübra Kalkandelen
Yerden çekilmiş, yeşil yapraklar ve koyu renkli dallardan oluşan bir ağaç topluluğuna bakıyor. Bir yaz gününde mavi gökyüzü ve beyaz bulutlar, gölgelikteki boşluklardan büyüklü küçüklü görünüyor. Küçük dallardan oluşan bir ağ, belirli bir başlangıç veya bitiş olmaksızın görüntüyü dolduruyor. Güneş ışığını aramak için kesişiyor, ayrılıyor ve yön değiştiriyorlar. Bu fotoğraf, kocaman ve uçsuz bucaksız bir varlığın küçücük kısmını göstermekte, böylece doğanın sistemleşmesini ortaya koymaktadır.
Sanatçının çalışmalarının açıklamaları görme engelli rehberimiz Harun Sarıkaya tarafından seslendirilmiştir, dinlemek için sergi alanında bulunan kulaklıkları kullanabilirsiniz.
Çıplak orman zemininde düşmüş bir ağaç yatıyor. Uzakta karanlık hissediliyor, bu da derin, yoğun bir ormanı düşündürüyor. Yakınımızda, uzun otların arasında, çok sayıda gümüş huş ağacının tek tek gövdeleri, tekdüze bir şekilde dik duruyor.
Cansız ama genç, devrilmiş ağaç ön planda. O ve üzerindeki gümüş yeşili kabuğu zamanından önce kesilmiş. Parçalanmış ucu keskin bir odakta ortaya çıkıyor ve gövdesi kıvrılıyor. Bu arada yeşil bitki örtüsünün arasından bir ağaç gövdesi algılanıyor. Devrilmiş ağacın etrafını saran ve görüntüyü dolduran tek şey kuru, kahverengi çimenler ve solgun bir kış görüntüsü.
Sanatçının çalışmalarının açıklamaları görme engelli rehberimiz Harun Sarıkaya tarafından seslendirilmiştir, dinlemek için sergi alanında bulunan kulaklıkları kullanabilirsiniz.
Devasa, negatif renkli ağaç: buz mavisi gövde; buz beyazı yapraklar. Arka planda, karanlık bir gece ve gökyüzü. Ağaç aşağıdan fotoğraflanmış ve merkezi gövdesinin varlığı, yüksekliği ve uzun yıllar büyümenin gerektirdiği gücü ile izleyiciye kendini gösteriyor. Ama şimdi, o anda, donup kalmış. Her yöne yayılan ince dalları, artık buz sarkıtları veya uzun parmaklar gibi havada uzanmış. Mor ve beyaza bulanmış yapraklara ulaşıyor. Gevrek, düzensiz kar çerçeveyi tamamen doldurmuş.
Sanatçının çalışmalarının açıklamaları görme engelli rehberimiz Harun Sarıkaya tarafından seslendirilmiştir, dinlemek için sergi alanında bulunan kulaklıkları kullanabilirsiniz.
Film 4 ½ dakika sürer ve sürekli döngü halindedir.
Tüm görüntüler, başta yeşil ve kahverengi, dallar ve yapraklar olmak üzere ormanlardan
alınmıştır. Birden fazla görüntü, yarı şeffaf, odakta değişen ve odak dışı olan birbiri üzerine yerleştirilmiştir. Hem yakın çekimler hem de daha geniş planlar kullanılmıştır. Bir noktada, bir yaprağın tek tek damarları, aynı anda düzinelerce yaprak taşıyan bütün bir dal olarak görülüyor. Hareketler az, ancak yeni görüntüler eklenip çıkardıkça resim sürekli değişiyor. Bir anlık sakinlik ve ardından yoğun bir aktivite.
Filmin yarısında, yazın yeşili siyaha dönüyor ve görüntü geri döndüğünde tamamen turuncu ve kahverengi. Küçük hassas hareketler, sonbaharda ormanın kırılganlığını gösteriyor. Bir yaprak titriyor. Bir dal her an kopacakmış gibi ileri geri sallanıyor. Kullanılmış, kuru ve boş bir koza amaçsızca bir daldan sarkıyor. Sonunda, ucundan sarkan tek bir ölü yaprakla yalnız bir dal. Arka plan yavaş yavaş hayatın yoğun yeşiline dönüyor. Ölü yaprak solmuş. Döngü.
Bu proje British Council Yaratıcı İş Birlikleri Hibe Programı tarafından desteklenmiştir.
Sergi tüm ziyaretçilere açık ve ücretsizdir.